Ripli u Jagodini
Verovali ili ne - književna nagrada “Živojin Pavlović” za najbolju knjigu proze, ove godine nije dodeljena.
Ma kako na prvi pogled izgledala nevažna, ova riplijevska odluka žirija sa velikim “Ž”, višestruko je značajna za književni život u Srbiji. Ako takav još postoji.
Pre svega, odluka je neuobičajena jer, sudeći po načinu rada književnih žirija sa malim “ž”, u Srbiji je verovatnije da se nagrada dodeli neobjavljenoj knjizi nego da se bilo koja nagrada, sa velkim ili malim “n” ili “ž” - ne dodeli.
Osim što je neuobičajen, postupak žirija je i neobičan. Neobičan je jer podrazumeva jasan estetski i profesionalni stav. Javno ispoljavanje tog stava, nedvosmisleni je moralni čin. Sa jedinim mogućim, velkim “M”. A to je u književnom životu Srbije antikvarna kategorija. Neobičnost ove jednoglasne odluke žirija ne umanjuje ni činjenica da se nagrada dodeljuje “piscima iz Jagodine ili onima koji su u ovom gradu u centralnoj Srbiji rodjeni ili onima koji su u njemu živeli”. Apetite pisaca sa velikim “A”, ne umanjuje stvarni ili fingirani status nagrade.